Hrvatski esperantski savez - Kroata esperantista unuigo - Esperanto

Esperanto

o

Književnost

o

Novosti

o

Europa i mi

Album

Svijet oko nas

Poruka mjeseca

Fotografija mjeseca

Humor, zabava

Poveznice

Kontakt

Božićna pjesma

Tršćanski esperantski savez ove je godine po četvrti put
organizirao međunarodni natječaj
dječjih radova s temom "Božićna pjesma".

Evo i rezultata natječaja.

Na natječaj je pristiglo 570 radova iz dvanaest zemalja, i to iz Belgije, Bosne i Hercegovine, Brazila, Češke, Francuske, Hrvatske, Italije, Litve, Konga, Rumunjske i Vijetnama. Najviše radova, njih čak 357 stiglo je iz Bugarske, a druga po brojnosti zemlja sa 110 radova bila je Hrvatska. Svi radovi bili su izloženi u trgovinskom centru "Il Giulia" u Trstu, a izložbu je otvorio član gradskog poglavarstva zadužen za kulturu Massimo Greco.

U sve tri dobne skupine, kao najboljima su nagrađeni likovni radovi iz Bugarske. Tako je u dobnoj skupini 6 do 8 godina nagradu dobio osmogodišnji Teodor Topuzliev iz Sofije, u skupini 9 do 11 godina desetogodišnja Dzhaanan Slavkova Antonova iz Loveča, u skupini 12 do 14 godina dvanaestogodišnja Veseleyla Yanakieva iz Sofije.

U kategoriji pisanih radova s temom Božića, u dobnoj skupini 6 do 8 godina prvu nagradu osvojila je Sanja Birkner iz župe sv. Josipa u Topoli, Bosna i Hercegovina. Anna Battagliarini, (10 godina) iz Aurisina (Italija) osvojila je nagradu za pisani rad u dobnoj skupini 9 do 11 godina, a Georgiana Simona Fisus (14 godina) iz Vatra Dornei (Rumunjska) u skupini 12 do 14 godina.

U kategoriji ručnih radova i drugih radova koji izlaze iz okvira gore navedenih kategorija u dobnoj skupini 6 do 8 godina nagrađen je rad osmogodišnje Beatrice Cottafavi iz Reggio Emilia (Italija). Desetogodišnja Marijana Rašić iz zagrebačke osnovne škole Špansko-Oranice nagrađena je u dobnoj skupini 9 do 11 godina. Nagradu je osvojila za božićnu slikovnicu za koju je sama napisala tekst, koji je potom i oslikala. Matej Narožny (13 godina) iz Svitavyja (Češka) osvojio je nagradu u dobnoj skupini 12 do 14 godina.

Organizator je posebne pohvale za dirljive crteže i pjesme dodijelio Moiseu Chirimwami-Maliro i regionalnoj skupini katolika esperantista Goma, Ruanda/Kongo.

Ovih dana organizatori su poslali nagrade, odnosno diplome o sudjelovanju svim sudionicima.

Hrvatski esperantski savez i Međunarodna udruga katolika esperantista - hrvatski ogranak od početka podupiru aktivnost tršćanskih esperantista. Osim djece polaznika tečajeva esperanta, organiziranjem radionica te prijevodom na esperanto literarnih radova omogućili su sudjelovanje i djece neesperantista. Radovi za posljednji natječaj prikupljeni su zahvaljujući suradnji sa zagrebačkim osnovnim školama Medvedgrad i Špansko-Oranice, knjižnicom "Vladimir Nazor" Špansko-sjever, Zagreb, Udrugom katoličkih izviđača iz Jarmine, župama Uznesenja BDM iz Molva i sv. Josipa iz Topole te Klanjateljicama Krvi Kristove.

Hrvatski esperantisti posredovali su i kod sudjelovanja djece iz župe sv. Josipa u Topoli koje je animirala s. Imelda Dolibašić, klanjateljica Krvi Kristove.

Ovdje donosimo nekoliko radova sudionika natječaja.

Iris Stare, 9 godina, Zagreb

Stella Ferenčić, 11 godina, Pazin

ČAROBNA NOĆ

Svugdje čuju se crkvena zvona,
ljudi pjevaju i vesele se,
u svakoj kući je miris božićnih kolača.

To je vrijeme ljubavi i mira,
vani djeca se grudaju i jure na sanjkama,
svatko veseli se Božiću.

U kući je tama,
ali svijetli samo bor,
kamin grije hladan zrak
i svatko voli to doba,
jer to je prava čarobna noć
kada će nam Isus doć.

MIRINDA NOKTO

Ĉie aŭdeblas preĝejsonoriloj,
la homoj kantas kaj ĝojas,
en ĉiuj domoj odoras kukoj kristnaskaj.

Tio estas tempo de amo kaj paco,
ekstere infanoj neĝbulumas kaj sledkuras,
Kristnaskon ĉiuj kunĝuas.

En la domo regas mallumo,
lumas tie nur abio,
kameno varmigas la aeron malvarman
kaj ĉiu ŝatas tiun tempon ĉarman,
ĉar tio estas nokto vere mirinda
kiam Jesuo estas al ni venonta.

NOTTE MERAVIGLIOSA

In ogni luogo si sentono le campane delle chiese,
gli uomini cantano e gioiscono,
in ogni casa si sente il profumo dei dolci natalizi.

E’ tempo di amore e pace,
fuori i bambini fanno palle di neve e corrono con le slitte,
Tutti si godono il Natale.

In casa c’é buio,
vi fa luce solo l’abete,
il caminetto riscalda l’aria fredda
e tutti apprezzano quell’atmosfera affascinante,
perché quando Gesù sta per arrivare tra noi
la notte è proprio meravigliosa.

Luka Puškarić, 7 godina, Prekvršje - Zagreb

Mirjana Drozdek, 14 godina, Topola, BiH

BOŽIĆ

Cijelome svijetu,
svakome djetetu,
najradosniji su dani,
božićni blagdani.
Raduju se djeca rođenju
Isusa Krista, u kući
okićena jelka, sve na božićno
veselje blista. Radost
Božića dijelimo sa bližnjima svojim,
za sve ljude svijeta
dragog Isusa molim,
uljepšaj Bože, ove božićne dane,
uputi moju čestitku
SRETAN BOŽIĆ
cijelome svijetu od
Mirjane.

KRISTNASKO

En la tuta mondo
al ĉiu infano
la plej ĝojaj tagoj
estas la Kristnaskaj festotagoj.
La infanoj ĝojas pro l’naskiĝo
de Jesuo Kristo, en la domo
staras abio ornamita, ĉio brilas
pro ĝojo Krístnaska. La ĝojon
Kristnaskan kun la proksimuloj ni partigas.
Jesuon karan mi petas: Dio
al ĉiuj homoj en mondo
beligu ĉi tagojn kristnaskajn,
kaj miajn bondezirojn
GAJAN KRISTNASKON
sendu al la tuta mondo
de mi Mirjana.

NATALE

In tutto il mondo
Ad ogni bambino
I giorni più gioiosi
Sono quelli delle feste natalizie.
I bambini si rallegrano per la nascita
Di Gesù Cristo, in casa
C’è l’abete addobbato, tutto brilla
Per la gioia del Natale. La gioia
Del Natale dividiamo con quelli più vicini a noi.
Gesù caro, ti prego: Dio,
agli uomini di tutto il mondo,
renda belli questi giorni natalizi,
ed i miei auguri
di un FELICE NATALE
li mandi a tutto il mondo
da me, Mirjana.

Ana Baran, 7 godina, Sesvete-Zagreb

Ana Rašić, 10 godina, Zagreb

Dejan Birkner, 12 godina, Topola, BiH

ROĐENJE SPASITELJA

Jedne zimske noći u maloj slamnatoj štali smjestili su se Marija i Njen zaručnik Josip. Nisu mogli ostati u Nazaretu, jer se morao platiti porez. A za njih je to značilo da moraju bježati iz grada. Marija je težila za mekom posteljom ali Josip nije mogao naći bolje mjesto za nju, pa su ostali u štalici.
Štala je bila puna životinja i toplo je bilo u njoj, ali nije bilo pogodno za porod. Marija se pomirila s tim i rodila dijete koje je začela po Duhu Svetom. Josip koji je uvijek bio uz nju dao je djetetu ime Isus, jer tako mu je u snu rekao anđeo. Marije je previla u platno Isusa, a Josip ga položio u jasle. Anđeli su od sreće zapjevali, a na nebu se pojavila zvijezda repatica, koja je pokazivala put do malog Isusa.

NASKIĜO DE MESIO

Iun vintran nokton en etan pajlan stalon lokiĝis Maria kaj ŝia fianĉo Jozefo. Ili ne povís resti en Nazareto, kie oni devis pagi imposton. Por ili tio signifis ke ili devas fuĝi el la urbo.
Maria sopiris pri mola lito, sed Jozefo ne povis trovi por ŝi pli bonan lokon, kaj ili do restis en la stalo.
La stalo estis plena de bestoj kaj en ĝi estis varme, sed ne konvene por akuŝo. Maria do cedis al la situacio kaj naskis la infanon koncipitan per la Sankta Spirito. Jozefo, kiu ĉiam troviĝis apud ŝi, al la infano donis la nomon Jesuo, ĉar tiel diris al li anĝelo dum sonĝo. Maria vindis Jesuon en tolon, kuŝigis en kripon. Anĝeloj pro ĝojo ekkantis, kaj sur la ĉielo aperis kometo, kiu montris la vojon al Jesu infano.

NASCITA DEL MESSIA

In una notte invernale, in un piccola stalla di paglia prese posto Maria ed il suo compagno Giuseppe.
Non poterono restare a Nazaret, perché lì avrebbero dovuto pagare un’imposta.
Per loro quello significava fuggire dalla città.
Maria anelava da un morbido letto, ma Giuseppe non riuscì a trovare per lei un posto migliore, e così rimasero nella stalla. La stalla era piena di bestie ed in essa faceva caldo, ma non era adatta per un parto. Maria comunque accettò la situazione e partorì il bambino concepito grazie allo Spirito Santo. Giuseppe, che le stette sempre vicino, diede al bambino il nome di Gesù, perché così gli disse un angelo in sogno. Maria avvolse Gesù in un panno e lo adagiò nella mangiatoia. Gli angeli per la gioia cominciarono a cantare e in cielo apparve una cometa che indicava la via per arrivare al bambino Gesù.

Dragana Birkner, 8 godina, Topola, BiH

Karla Soldo, 10 godina, Zagreb

Jelena Drozdek, Topola, 8 godina, BiH

BOŽIĆ

Božić na stiže
Sve bliže i bliže
Rodit će se Isus mali
Na slamici u štali.

Kada dođe Božić
U crkvu ćemo ići svi
Malom Isusu se pokloniti
I od srca moliti.

KRISTNASKO

Kristnasko jen alvenas,
Al ni pli kaj pli proksimas
Naskiĝos sur pajlo
Jesuo eta en stalo.

Kiam Kristnasko alvenos
Al preĝejo ni ĉiuj iros
Al Jesu infano ni adorkliniĝas
Kaj al li elkore ni ĉiuj preĝos.

NATALE

Natale è già in arrivo,
sempre più si avvicina a noi
nascerà sulla paglia
il piccolo Gesù in una stalla.

Quando arriverà Natale,
alla chiesa andremo noi tutti
al bambino Gesù ci inchineremo
ed a lui, di cuore, pregheremo.

Suzana Drozdek, 9 godina, Topola, BiH

Ivana Drozdek, 12 godina, Topola, BiH

BOŽIĆ

Jesen nam brzo prolazi
zima nam polako dolazi.
Kroz kuću nam radost teče
jer bliži se Badnje veče.

U srcu nam sreća blista,
bliži se rođenje Isusa Krista.
Tata badnjak nosi,
mama posnu večeru sprema,
mi maleni jelku kitimo
našoj sreći kraja nema.

Polako ponoć prilazi, za
ponoćku se spremamo svi,
u crkvu idemo da Isusa
dočekamo u molitvi mi.

Pored jaslica stala sam,
za svoje želje molila sam.
U molitvi me obasja neka,
radost i veselje rekla sam
malom Isus, čuvaj cijeli svijet,
moga brata, seke, roditelje.

A Isus kao da mi reče
želim ti dijete mnogo sreće.
Budi dobra, svakoga voli,
i uvijek se Bogu moli.
Šaljem djeci cijelog svijeta,
najljepše želje za svakog
djeteta.

Da vam u sreći dom zablista,
na rođenje Isusa Krista.
Nek vam Božić sretan
bude najljepše želje
upućujem za sve dobre ljude.

KRISTNASKO

La aŭtuno rapide forpasas
Kaj vintro malrapide alpaŝas
Tra la hejmo la ĝojo fluas
Ĉar Kristnaskvespero baldaŭas.

En niaj koroj ĝojo glimas,
ĉar Krista naskiĝo alproksimas.
Paĉjo brulŝtipon enportas,
panjo fastmanĝon preparas,
ni etuloj l'abion ornamas
kaj nia ĝojo senfinas.

La noktomezo alvenas lante,
al noktomeso ni iras kante
al la preĝejo Jesuon atendi
per preĝo iros ĉiuj ni.

Mi haltis antaŭ kripo
kaj miajn preĝojn diris al Kristo
Dumpreĝe ekbrilis ĝojo ia
kaj plezuro pia, al Jesu’ mi diris:
gardu la tutan mondon,
mian fraton, fratinojn, gepatrojn.

Kaj diris al mi Jesuo:
Mi deziras al vi feliĉon, ĝuon.
Estu bona, amu ĉiun
kaj ĉiam preĝu bonan Dion
Al la infanoj de l’tuta mondo
mi sendas bondezirojn por
ĉies infana bonfarto.

Via hejmo ekbrilu per feliĉo
okaze de Jesu Krista naskiĝo.
Estu feliĉa via Kristnasko,
miajn plej varmajn bondezirojn
mi sendas al ĉiuj homoj bonvolaj.

NATALE

L’autunno passa velocemente
E l’inverno arriva lentamente
In casa la gioia fa la sua comparsa
Perché la sera di Natale tra poco arriva.

Nei nostri cuori la gioia si fa intensa
Perché la nascita del Cristo si avvicina.
Papà porta il tronco da bruciare,
La mamma prepara il pranzo di festa
Noi piccoli addobbiamo l’abete
E la nostra allegria è senza fine.

Pian pianino arriva la mezzanotte
Alla messa notturna andiamo cantando.
Alla chiesa per attendere Gesù
Per una preghiera noi tutti andremo.

Mi son fermato davanti al presepe
Ed ho fatto le mie preghiere al Cristo.
Durante la preghiera si è illuminata
una gioia ed un pio piacere, a Gesù ho detto:
stai attento a tutto il mondo.
A mio fratello, ai miei genitori.

E Gesù mi ha risposto:
ti auguro felicità e ogni bene.
Sii buono, ama tutti
E prega sempre il buon Dio.
A tutti i bambini del mondo
Mando gli auguri
per la loro salute.
La tua casa brilli di felicità
Per la nascita di Gesù Cristo.
Il tuo Natale sia felice,
i miei più calorosi auguri
mando a tutti gli uomini di buona volontà.

Nika Ložnjak, 9 godina, Zagreb

Trpimir Ramljak, 9 godina, Zagreb

Sanja Birkner, 8 godina, Topola, BiH

BOŽIĆ

Jesen je prošla
zima je došla
snijeg polako pada
u našim srcima
raste nada da će
decembarske noći
Isus nama doći
Isus se u štalici rodi
da nas kroz život vodi
da nam bude utjeha i nada
za naša srca mlada

Crkvena zvona zvone
na molitvu idemo svi
malom Isusu da se poklonimo mi
iz crkve vraćamo se veseli i sretni mi
sa pozdravom Sretan Božić i tebi.

KRISTNASKO

Aŭtuno forpasis
kaj vintro venis
neĝas, neĝo falas
en niaj koroj
espero aperas
ke iun decembran nokton
Jesuo al ni venos
Jesuo en stalo naskiĝis
por nin tra la vivo gvidi
por esti espero kaj konsolo
al niaj junaj koroj

La preĝejaj sonoriloj sonoras
ni ĉiuj iras preĝi
al la eta Jesuo adorkliniĝi
el la preĝejo ni revenas ĝojaj kaj feliĉaj
kun la saluto Gajan Kristnaskon al vi.

NATALE

L’autunno é andato via
E l’inverno è arrivato
Nevica, cade la neve
Nei nostri cuori
Nasce la speranza
Che in una notte di dicembre
Gesù verrà a noi.
Gesù è nato in una stalla
Per guidarci attraverso la vita
Per essere speranza e consolazione
Ai nostri giovani cuori.

Le campane della chiesa suonano
Andiamo tutti a pregare
ad inchinarci al piccolo Gesù
dalla chiesa ritornamo allegri e felici
con un saluto di felice Natale per voi.

Viktoria Lukšić, 9 godina, Zagreb

Leo Budisavljević, 9 godina, Zagreb

Danijela Birkner, 11 godina, Topola, BiH

BOŽIĆ

Svake se godine
Božiću veselim
radost, molitvu i sreću
sa svojom obitelji dijelim

U domu mome je radost
jelka od sjaja blista.
Svi u molitvi očekujemo
rođenje Isusa Krista

Isus se rodio u Betlehemu
u maloj slamnatoj štali
Josipu se anđeo u snu ukazao
i ime Isus njemu su dali.

O kako je majka Marija
sretna te noći bila
kada je Isusa u platno zavila
i zajedno sa Josipom u jasle položila

Te noći zvijezda je zasjala
i u našim srcima malim.
Svake nedjelje idem u crkvu
da ti se klanjam, molim i hvalim

KRISTNASKO

Ĉiujare per ĝojo
Kristnaskon mi atendas
La ĝojon, preĝon kaj feliĉon
kun mia familio mi partoprenas

En mia hejmo ĝojo regas
Plenlume la abio brilas
Ni ĉìuj atendas per preĝo
de Jesuo Kristo naskiĝon

Jesuo en Betlehemo naskiĝis
en eta stalo el pajlo
Antaŭ Jozefo anĝelo aperis
kaj la nomon Jesuo oni al li donis.

Oh kiel la patrino Maria
tiunokte feliĉa estis
kiam Jesuon ŝi en tolon vindis
kaj lin kun Jozefo en ta kripon kuŝigis.

Tiunokte la stelo ekbrilis
ankaŭ en niaj koroj etaj.
Ĉiudimanĉe al preĝejo mi iras
por antaŭ vi adorkliniĝi, preĝí kaj vin honori.

NATALE

Ogni anno con gioia
Natale attendo
La gioia, la preghiera e la felicità
Con la mia famiglia condivido.

In casa mia regna l’allegria
A piene luci l’abete splende
Tutti noi attendiamo in preghiera
La nascita di Gesù.

Gesù è nato a Betlemme
In una piccola stalla di paglia
Davanti a Giuseppe apparve un angelo
Che diede il nome a Gesù.

Oh, com’era felice la
madre Maria quella notte
Quando in un panno avvolse Gesù
E lo mise con Giuseppe a giacere nella mangiatoia.

Quella notte una stella
cominciò a brillare
Anche nei nostri piccoli cuori.
Ogni domenica vado in chiesa
Per inchinarmi davanti a te, pregare ed onorarti.

Leon Levačić, 9 godina, Zagreb

Lovro Krajina, 9 godina, Zagreb

Anita Karlović, 11 godina, BiH

PISMO

Mi smo mala župa Sveti Josip, ima nas petnaest djece. Kada je došla časna Imelda ona nas je aktivirala da se bavimo umjetništvom. Na početku ljeta počeli smo sa radovima i mi smo se veseli zato što ćemo se družiti i raditi. Kada smo se dota toga nacrtali, a to smo stavili na otvaranje crkve župe svetog Josipa. Tu smo s radošću zaradili koji novčić za našu crkvu. Veseli nas što će naši radovi doći k vama, ali nas rastužuje to što mi ne možemo preko granice i doći do vas. Željeli bi da se sve granica otvore da ne bude pasoša da ne bude viza da slobodno možemo komunicirati sa ljudima, i čak bi još željela da bude mir među svim ljudima svijeta

Sretan Božić iz Bosne ponosne!

LETERO

Ni estas eta parohejo Sankta Jozefo kun dekkvin infanoj. Kiam venis la monahino Imelda, ŝi aktivigis nin ke ni okupiĝu pri arto.
Komence de la somero ni komencis labori kaj ni ĝojis ke ni kune kamarados kaj laboros. Kiam ni desegnis certan kvanton, ni tion ekspoziciis okaze de la malfermo de la paroha preĝejo Sankta Jozefo.
Ni ĝojis ke per tio ni iom perlaboris por nia preĝejo. Ni ĝojas ke niaj desegnaĵoj venos ankaù al vi, sed ni malĝojas, ke ni ne povas transiri la limon kaj veni al vi. Mi dezirus, ke ĉiuj limoj malfermiĝu, ke ne necesu pasportoj kaj vizoj kaj ke ni libere povu komuniki kun homoj. Mi ankaŭ deziras ke estu paco inter ĉiuj homoj en la mondo.
Feliĉan Kristnaskon el Bosnio la fiera!

LETTERA

Siamo la piccola parrocchia di S. Giuseppe con quindici bambini. Quando arrivò Suora Imelda, essa ci incoraggiò ad occuparci di arte.
All’inizio dell’estate abbiamo incominciato a lavorare ed eravamo felici di essere insieme a darci da fare.
Quando abbiamo fatto un certo numero di disegni, li abbiamo esposti in occasione dell’apertura della chiesa parrocchiale di S. Giuseppe.
Eravamo contenti di quello che avevamo fatto per la nostra chiesa. Siamo contenti che i nostri disegni raggiungano anche voi, ma siamo dispiaciuti di non poter passare il confine e venire da voi. Io vorrei tanto che tutti i confini si aprissero, che non ci fosse bisogno di visti e passaporti e che si potesse comunicare liberamente con tutti. Desidero anche che ci sia pace fra tutti gli uomini del mondo.
Buon Natale dalla fiera Bosnia!

Marijana Kalanj, 9 godina, Zagreb

Marijana Rašić, 10 godina, Zagreb

Paula Damjanović, 10 godina, Zagreb

BOŽIĆNI LJUBIMAC

Bio je hladan zimski dan. Djevojčica Sanja uživala je u zimskim radostima. Radila je anđele u snijegu, grudala se, pravila snjegovića i sanjkala se.
Bio je Badnjak, dan prije Božića. Spustila se noć i pojavio se sjajan mjesec. Sanja je obukla svoju pidžamu i otišla u krevet. Pokrila se mekanom dekom i zaspala. Nakon nekog vremena prubudio ju je čudan zvuk. Činilo joj se da netko plače i cvili, a onda začuje i grebanje po vratima. Pogledala je na sat. Bilo je dvanaest sati. Božić je! Obula je papuče i pratila taj zvuk. Spustila se niz stepenice, a zvukovi su postajali sve glasniji. Zaustavila se pred ulaznim vratima i otvorila ih je. Zaprepašteno je zurila u malo preplašeno biće. Pred vratima je stajala slatka, tigrasta mačkica. Bila je preplašena i promrzla. Nije imala ogrlicu i vjerojatno se izgubla. Sanja se iznenadi, ali ipak priđe i uzme ju u naručje. Uputila se u kuhinju i nahranila ju. Odlučila se brinuti za macu i udomiti ju. Nazvala ju je Mici. Mici joj je zahvalno gladila ruku i zadovoljno mjaukala. Otišle su u sobu i sretne zaspale. Maca je dobila novi dom, a Sanja željenog kućnog ljubimca. Upravo to je željela za Božič. Baš čudno kako joj se želja ostvarila!

Tko zna čiji su prsti u to umiješani?

LA KRISTNASKA FAVORATO

Estis malverma vintra tago. La knabino Sanja ĝuis la vintrajn plezurojn. El neĝo ŝi faris anĝelojn, ŝi
neĝbulumis, faris neĝhomon kaj sledveturis.

Estis Kristnaska Vespero, tago antaŭ Kristnasko. Vesperiĝis kaj Brila Luno aperis. Sanja vestis sian piĵamon kaj enlitiĝis. Ŝi kovris sin per varma lankovrilo knj endormiĝis. Post iom da tempo vekis ŝin stranga sono. ŝajnis al ŝi ke iu ploras kaj ĝemas, kaj tiam ŝi aŭdis ankaŭ skrapadon sur la pordon. Ŝi rigardis al la horloĝo. Estis la dekdua horo. Estas Krístnasko. Ŝi piedvestis la pantoflojn kaj sekvis la sonon. Ŝi malsupreniris la ŝtuparon kaj la sonoj fariĝis pli laŭtaj. Ŝi haltis antaŭ la dompordo kaj malfermis ĝin. Konsternita ŝi algapis etan timigitan estaĵon. Antaŭ la pordo staris linda, tigreca kateto. Ĝi estis timigita kaj frostiginta. Ĝi ne havis kolĉenon kaj ĝi verŝajne perdiĝis. Sanja surpriziĝis, sed ŝi tamen aliris ĝin kaj prenis en sían sinon. Ŝi iris al kuirejo kaj manĝzigis ĝin. Ŝi decidis zorgi pri la katineto kaj enhejmigi ĝin. Ŝi nomis ĝin Mici. Mici dankeme lekis ŝian manon kaj kontente miaŭis. Ili iris en la ĉambron kaj feliĉaj endormiĝis. La kateto ricevis novan hejmon, kaj Sanja la deziratan hejmbeston. Ja ĝuste tion ŝi deziris de ĉi tiu Kristnasko. Strange kiel ŝia deziro efektiviĝis!

Kiu scias kies fingroj tie rolis?

IL SOGNO NATALIZIO REALIZZATO

Era una fredda giornata d’inverno. La bambina Sanja si godeva i piacieri della stagione. Con la neve fece degli angeli, giocò con le palle di neve, fece un pupazzo, si divertì con la slitta.

Era la sera di Natale, il giorno prima di Natale. Faceva sera e apparve la luna. Sanja indossò il pigiama e andò a letto. Si coprì con una calda coperta di lana e si addormentò. Poco dopo, venne svegliata da uno strano rumore: le sembrava che qualcuno piangesse e gemesse, poi sentì un grattare sulla porta. Guardò l’orologio. Era mezzanotte. E’ Natale. Si mise le pantofole e seguì il suono. Scesa la scala, i rumori si fecero più forti. Si fermò alla porta di casa, l’aprì. Si vide davanti un piccolo essere spaurito. Davanti alla porta stava un bel piccolo gatto tigrato. Era impaurito e gelato. Non aveva una collarina e probabilmente si era perso. Sanja era sorpresa, ma gli si avvicinò e lo prese in braccio. Andò in cucina e gli diede da mangiare. Decise quindi di occuparsi della gattina e di tenerla in casa. La chiamò Mizzi. Mizzi tutta contenta le leccò la mano e miagolò. Tutte e due andarono nella stanza da letto e felici si addormentarono. La gattina ebbe così una nuova casa e Sanja la bestiolina casalinga che aveva desiderato. E sì, proprio questo desiderava da questo Natale. Strano come questo suo desiderio si realizzò.

Chi sa chi ha avuto un preciso ruolo in tutto questo?

Martina Ištvan, 13 godina, Molve

Antonia Crnjac, 9 godina, Zagreb

Karla Matković, 10 godina, Zagreb

BOŽIĆNA POMOĆ

Bližio se Božić. Marko je veselo skakutao učicom, dok su mu prve pahulje snijega padale po malenom nosiću koji se sav zacrvenio od hladnoće.
Sav zaigran i zamišljen odjednom je ugledao djevojčicu kako promrzla drhti sama na klupi. Nije bila toplo odjevena, a oči su joj bile zaplakane i tužne. Marku je bilo žao te djevojčice, pa je skupio hrabrost, nabacio osmijeh na lice i prišao joj. Upitao ju je zašto sjedi sama na toj hladnoći, ali ona mu nije odgovorila.
Stisnula je hladne ručice pokušajući ih ugrijati.
Sjeo je do nje, stavio joj svoju kapu na glavu i tople rukavice.
Ponudio joj je da ju odvede kući. Nesretnica mu je samo pružila ruku rekavši da se izgubila. Znala je samo da stanuje u žutoj zgradi blizu trgovine.
Marko se odmah sjetio gdje je to i odmeo ju kući.
Dočekala ih je zabrinuta i uplakana baka dok su roditelji tražili djevojčicu po naselju. Baka mu se zahvalila, ali se njemu jako žurilo kući kako se i njegovi roditelji ne bi zabrinuli za njega, pa se nije zadržao.
Osjećao se zadovoljno i na putu do kuće je odlučio raditi dobra djela i ubuduće.
Radosno je utrčao u kuću i ispričao ukućanima što je uradio.
Pohvalili su ga i zagrlili, a on je umoran požurio u topao krevet i sretan zaspao.

KRISTNASKA HELPO

Kristnasko estis alproksimiĝanta. Marko gaje saltetis tra la strateto, dum la
unuaj neĝflokoj faledis sur lian etan nazeton, kiu pro malvarmo tute ruĝiĝis.
Tiel ludanta kaj enpensiĝinta li subite rimarkis knabineton kiu frostiĝinta tremetis sola sur benko. Ŝi ne estis varme vestita kaj ŝiaj okuloj estis tristaj kaj plenaj de larmoj. Marko kompatis la knabinon kaj kuraĝiĝinte igis sian vizaĝon rideti kaj aliris ŝin. Li demandis ŝin kial ŝi sidas sola ĉe tia malvarmeco, sed ŝi ne respondis al li.
Ŝi kunpremis la malvarmajn manetojn klopodante varmigi ilin.

Li sidiĝis apud ŝin, metis sian ĉapon sur ŝian kapon kaj varmajn gantojn sur la manojn.
Li proponis gvidi ŝin hejmen. La malfeliĉulino nur etendis al li sian manon dirante ke ŝi perdiĝis. Ŝi nur sciis ke ŝi loĝas en flava domo apud vendejo.
Marko tuj divenis kie tio estas kaj gvidis ŝin hejmen.
Atendis ilin la zorgoplena kaj ploranta avino, dum la gepatroj estis foririntaj serĉi la knabinon en la kvartalo. La avino dankis lin, sed li tre urĝis hejmen por ke ankaŭ liaj gepatroj ne zorgu pri li ĉar li tiom forestis.
Li sentis kontenton kaj survoje hejmen li decidis ankaŭ estonte bonfari al aliaj.
Ĝoje li enkuris en la domon kaj rakontis al la hejmanoj kion li faris.
Ili laŭdis lin kaj ĉirkaŭprenis lin, kaj laca li rapidis en la varman liton kaj feliĉa endormiĝis.

UN AIUTO NATALIZIO

Natale si stava avvicinando. Marco saltellava allegramente sulla stradina mentre i primi fiocchi di neve cadevano sul suo piccolo naso che per il freddo subito si arrossò.
Così giocando e pensando, d’improvviso notò una ragazzina che piena di freddo tremava solitaria su una panchina. Non aveva vestiti caldi ed i suoi occhi erano tristi e pieni di lacrime. Marco ne ebbe compassione e preso un po’ di coraggio con un bel sorriso le si avvicinò. Le chiese perché sedeva tutta sola con quel freddo, ma essa non gli rispose. Strinse la piccole mani fredde tentando di scaldarle.
Lui si sedette lì vicino, le mise il suo berretto sul suo capo e i guanti caldi sulle mani. Le propose di accompagnarla a casa. La poverina allungò la mano verso di lui spiegando che si era persa. Sapeva solo che abitava nella casa gialla vicino al negozio.
Marco indovinò subito dov’era quel posto e la condusse a casa.
Li accolse la nonna piangente e molto preoccupata, mentre i genitori erano usciti per cercare nel rione la ragazzina. La nonna lo ringraziò, ma egli aveva fretta di ritornare a casa affinché anche i suoi genitori non fossero preoccupati per lui poiché era in giro da tempo.
Si sentiva contento e lungo la strada verso casa decise che anche in futuro avrebbe fatto del bene a qualcuno. Allegramente e di corsa entrò in casa e raccontò ai familiari l’accaduto.
Essi lo lodarono ed lo abbracciarono, e stanco rapidamente si buttò nel letto caldo e felicemente si addormentò.

Antonio Čičić, 8 godina, Zagreb

Dragica Šaravanja, 9 godina, Zagreb

Martina Matošević, 10 godina, Zagreb

TRUD I ISKRENOST

Bila je zima. Lina i Sara su se klizale pokraj potoka. Nakon klizanja su otišle teti Marici na vruću čokoladu
Njih dvije su bile najbolje prijateljice i nikamo nisu išle jedna bez druge.
Te je večeri Sara prespavala kod Line. Pričale su o radu koji bi htjele dobiti za Božić. Lina je rekla da bi željela velikog plišanog zeca kojeg su vidjele u novoj trgovini. Sara je rekla da bi voljela dobiti nove bijele klizaljke u kojima će bolje klizati. Njezine su klizaljke već bile stare i uništene.
Idućeg su se jutra morale razdvojiti kako bi jedna drugoj kupile darove.
Sara je Lini kupila velikog plišanog zeca.
Lina je krenula Sari kupiti nove klizaljke, no nije imala dovoljno novca.
Bila je jako nesretna, ali se dosjetila svojih starih klizaljki i odlučila ih urediti. Očistila ih je i obojila u bijelo.
Klizaljke su se sjajile. Sutradan su zajedno slavile Božić.
Sara je Lini dala poklon. Lina je otvorila dar, zahvalila joj i zagrlila ju suznih očiju. Sada je bio red na Linu. Lina je odmah priznala da klizaljke nisu nove, već da je popravila i uredila svoje stare klizaljke. Sara ju je zagrlila rekavši da su joj draže od novih kupljenih, jer je u ove uložen veliki trud najbolje prijateljice.
Uživale su u lizanju, a Sara je jurila brže nego ikad radeći uspješno i razne figure.
Posjetile su i tetu Maricu koja je živjela sama i uvijek su je uveseljavali takvi susreti. Počastila ih je vrućom čokoladom. Sara je ozareno pričala o Lininom trudu i uređenju starih klizaljki.

PENKLOPODO KAJ SINCERO

Estis vintro. Lina kaj Sara glitkuris apud la rojo. Post la glitkurado ili iris al onjo Marica trinki varman ĉokoladon.
Ili du estis plej bonaj amikinoj kaj nenien iris unu sen la alia. Tiun
vesperon Sara restis dormi ĉe Lina. Ili parolis pri donaco kiun ili deziris ricevi dum Kristnasko. Lina diris, ke ŝi dezirus la grandan pluŝan leporon, kiun ili vidis en la nova vendejo. Sara diris ke ŝi ŝatus ricevi novajn blankajn glitilojn per kiuj ŝi pli bone glitkurus. Ŝiaj glitiloj jam estis malnovaj kaj foruzitaj.
La sekvan matenon íli devis disiĝi por unu al la alia aĉeti la donacojn. Por Lina Sara aĉetis grandan pluŝan leporon.
Lina iris aĉeti por Sara novajn glitilojn, sed ŝi ne havis sufiĉe da
mono. Ŝi estis tre malfeliĉa, sed ŝi memoris siajn malnovajn glitilojn kaj decidis ilin bone ordigi. Ŝi purigis ilin kaj blanke kolorigis.
La glitiloj brilis. Sekvatage ili kune festis Kristnaskon.
Sara donis la donacon al Lina. Lina malfermis la donacon, dankis ŝin kaj ŝin ĉirkaŭbrakis kun larmoj en la okuloj. Lina tuj konfesis, ke la glitiloj ne estas novaj kaj ke ŝi riparis kaj ordigis siajn malnovajn glitilojn. Sara ĉirkaŭprenis ŝin dirante ke ili pli karas al ŝi ol nove aĉetitaj, ĉar en ĉi tiuj enestas granda penklopodo de la plej kara amikino.
I1i ĝuis la glitkuradon, kaj Sara glitkuris pli rapide ol iam sukcese plenumante eĉ diversajn stilfigurojn.
Ili vizitis ankaŭ onjon Marica, kiu ĉiam vivis sola kaj tiaj renkontoj ĉiam ĝojigis ŝin. Ŝi regalis ilin per varma ĉokolado. Sara entuziasme parolis pri la penklopodo de Lina kaj ordigado de la malnovaj glitiloj.

UN TENTATIVO AMARO E LA SINCERITÁ

Era inverno. Lina e Sara pattinavano vicino alla roggia. Alla fine andarono dalla zia Mariza a bere una cioccolata calda. Loro due erano grandi amiche e andavano dappertutto e sempre assieme. Quella sera Sara rimase a dormire da Lina. Parlarono a lungo del regalo che avrebbero voluto ricevere a Natale.
Lina disse che desiderava il grande leprotto di peluche che avevano visto nel negozio appena aperto.
Sara disse che le sarebbe piaciuto ricevere dei nuovi pattini bianchi, con i quali avrebbe scivolato meglio sul ghiaccio. I suoi erano oramai vecchi e molto consumati.

Il giorno seguente dovettero separarsi per comprare l’un l’altra i regali. Per Lina, Sara comprò un grande leprotto di peluche. Lina andò per comprare a Sara i nuovi pattini, ma non aveva denaro sufficiente. Si sentiva molto infelice, ma si ricordò dei suoi vecchi pattini e decise di metterli a posto. Li pulì ben benino e li dipinse di bianco. I pattini brillavano. Il giorno dopo festeggiarono assieme il Natale.
Lina diede a Sara il regalo. Sara aprì il regalo, la ringraziò e l’abbracciò con le lacrime agli occhi. Lina confessò subito che non erano nuovi e che aveva messo a posto e riparato i suoi, quelli vecchi. Sara l’abbracciò dicendo che questi le sono ancora più cari di quelli nuovi, perché rappresentano uno sforzo molto grande da parte della sua più cara amica.
Si godettero la corsa con i pattini e Sara corse più rapidamente che mai, riuscendo a fare anche diverse figure. Andarono a visitare anche la zia Mariza, che viveva da sempre sola e perciò queste visite la rendevano felice. Offrì loro una cioccolata calda. Sara con entusiasmo raccontò di quanto aveva fatto Lina mettendo a posto i vecchi pattini.

Ines Obrst, 8 godina, Zagreb

Lana Kruc, 9 godina, Zagreb

Ante Perković, 10 godina, Zagreb

ŽALOST NA BADNJU NOĆ

Bilo je to na Badnjak. Svi su se pripremali za Božić osim jednoga gradića. U tome gradiću nitko nije znao za Božić osim jedne djevojčice.
Ta djevojčica se zove Luna. Luna ima najboljeg prijatelja koji se zove Darko. Jednom je Darko došao kod Lune koja se pripremala za Božić i kitila drvce. Darko je pitao: Kakvo je to drvo? Ona je odgovorila da je to božićno drvce. Što to znači božićno? Pita Darko. Luna mu je ispričala sve o Božiću, božićnim drvcima, kuglicama... Darko odluči ispričati to cijelom gradiću. Ljudi su bili oduševljeni kada su čuli da Djed Mraz dolazi u grad. Svi osim Ivana. On to nije vjerovao i mislio je da je to glupost. Ljudi su Ivana uvjeravali kako je to istina, ali on se nije obazirao. Narod je mislio ako on ne želi vjerovati, ne mora. Jednostavno ih nije bilo briga. Dok su se svi pripremali za doček, a Darko nije mogao dočekati večer. Uredio se najbolje što može, a da mu bude toplo. To je bila lijepa crvena zimska jakna i dvoje traperice. Stigla je večer. Ljudi su se okupili kraj velikog bora koji je stajao u centru grada. Uredili su bor najljepšim što su mogli sa svime što su lijepoga našli. Narod je pjevao pjesme dok se nije umorio. Svi su izgubili nadu i otišli su doma. Darko je bio tužan, nitko ga nije mogao smiriti. Ivan ga je vidio i bilo mu ga je žao. Odlučio se odjenuti kao Djeda Mraz i razveseliti Darka. Kada je Darko vidio Ivana kao Djeda Mraza nije znao da je to Ivan. Darko je pozvao ostale građane da vide Djeda Mraza. Ivan je ispraznio cijelu kuću, jer je od svega smislio poklon. Na kraju je stiglo pismo od pravog Djeda Mraza. U pismu je pisalo:
Dragi Ivane, hvala ti što si mi pomogao ono poklona i što si razveselio cijeli gradić. Želim ti sve najbolje u životu. Sretan Božić!!!! Ho! Ho! Ho!

malGXOJO DE Kristnaska Vespero

Tio okazis dum la Kristnaska Vespero. Ĉiuj preparadis sin por Kristnasko, krom iu urbeto. En tiu urbeto neniu sciis ion ajn prí Kristnasko krom iu knabino. La nomo de tiu knabino estas Luna. Luna havas plej bonan amikon kies nomo estas Darko. Foje Darko venis al Luna kiu sin preparadis por Kristnasko kaj ornamis la abion. Darko demandis: Kia arbo estas tio? Ŝi respondis ke tio estas kristnaska arbo. Kion signifas kristnaska? demandis Darko. Luna rakontis al li ĉion pri Kristnasko, kristnaskaj arboj kaj ornamglobetoj. Darko decidis paroli pri tio al la tuta urbeto. La homoj entuziasmiĝis kiam ili aŭdis ke Avo Frosto venas al la urbo. Ĉiuj krom Johano.
Li tion ne kredis kaj pensis ke tio estas stultaĵo. La homoj konvinkigadis Johanon ke tio estas vero, sed li ne konsideris tion. La popolo opiniis, se li ne volas kredi, li ne devas. Ili simple
malzorgis pri tio. Dum ĉuj sin preparadis, Darko ne povis ĝisatendi la vesperon. Li ordigis sin plejeble bone ke li fartu varme. Li surmetus belan ruĝan vintran jakon kaj du ĝínzpantalonojn. Alvenis la vespero. La homoj kolektiĝis ĉirkaŭ la granda abio kiu staris en la urbocentro. Ili ornamis la abion plej bele per ĉio bela kion ili trovis. La popolo kantis kantojn ĝis ĝi laciĝis. Ĉiuj estis perdintaj la esperon kaj foriris hejmen. Darko estis malĝoja, neniu sukcesis ĝojigi lin. Johano lin vidis kaj kompatis lin. Li decidis sin vesti kiel Avo Frosto kaj ĝojigi Darkon. Kiam Darko vidis Johanon kiel Avon Froston, li tute ne sciis ke tio estas Johano. Darko invitis aliajn urbanojn por vidi Avon Froston. Johano malplenigis la tutan domon, ĉar el ĉio li elpensis ian donacon. Fine alvenis letero de la vera Avo Frosto. En la letero estis skribite:
Kara Johano, dankon ke vi helpis min pri la donacoj kaj ĝojigis la tutan urbeton. Mi deziras al vi ĉion plej bonan en la vivo. Gajan Kristnaskon!!! Ho! Ho! Ho!

UNA TRISTE SERATA DI NATALE

Questo e’ accaduto durante una sera di Natale. Tutti si preparavano per Natale, meno che una cittadina. In quel luogo nessuno sapeva qualcosa sul Natale, tranne una ragazza. Il nome della ragazza è Luna. Luna ha il migliore amico che si chiama Darko. Una volta Darko venne a casa di Luna che si stava preparando per il Natale e ornava l’abete. Darko chiese: Che albero è questo? Essa rispose che questo era l’albero di Natale. Che cosa significa “natale”? chiese Darko. Luna gli raccontò tutto ciò che sapeva sul Natale, degli alberi e delle palline per adobbarlo. Darko decise di raccontare tutto ai suoi concittadini. La gente si entusiasmò a sentire che Nonno Gelo sarebbe venuto in città. Tutti, meno che Giovanni.
Egli non credeva a questa cosa e pensava che fosse una stupidaggine. La gente tentò di convincerlo sulla verità di questo racconto, ma lui non ne volle sapere. La gente era dell’opinione che se non voleva credere, non ne era obbligato. E semplicemente non se ne curarò più.
Mentre tutti si preparavano, Darko non riusciva ad attendere sino a sera. Si vestì il meglio possibile per stare caldo. Indossò una bella giacca invernale rossa e due paia di jeans. Arrivò la sera. La gente si radunò attorno al grande abete che stava nel centro della cittadina, chevenne ornato con le cose più belle che si poterono trovare. Tutti cantarono delle canzoni finchè stanchi non ce la fecero più. Persero la speranza e tornarono a casa. Darko era triste, nessuno riusciva a rallegrarlo.
Giovanni lo vide e ne ebbe compassione. Decise di vestirsi lui come Nonno Gelo e far così felice Darko. Quando Darlo vide Giovanni nelle vesti di Nonno Gelo, non sapeva che questi fosse Giovanni. Perciò Darko invitò tutti i cittadini ad incontrare Nonno Gelo. Giovanni svuotò tutta la casa perché in ogni cosa vide un regalo da dare. Alla fine arrivò anche una lettera del vero Nonno Gelo. Nella lettera era scritto:
“Caro Giovanni, grazie per avermi aiutato con i regali facendo felice tutta la cittadina. Ti auguro ogni bene durante tutta la tua vita. Un Felice Natale! Oh, oh, oh!

Antonia Sudaš, 10 godina, Zagreb

Ivan Katalin, 10 godina, Zagreb

Ana Rašić, 10 godina, Zagreb

OD ZLOČESTOĆE DO DOBROTE

Moj ujak Franko, svakoga Božića, priča nama djeci priče o Božiću.
Ove godine priča je bila veoma poučna.

Jednom davno prije nekoliko stoljeća dok su još bili kraljevi i kraljevne bio jedan kralj koji je bio jako ohol, no kada se sve više, više i više približavao Božić bio je sve bolji i bolji. Radio je sve dobro čak i mačkama na koje je bio alergičan. Pomagao je i plišanim igračkama.

Kada je došao Božić bio je tako dobar, da je siromašnima davao da kod njega piju i jedu. Umoran od darivanja i dobrote brzo je zaspao. Kada se probudio opet je bio zločest. Zato su svi ljudi koji su bili u dvoru morali otići.

Nakon nekog vremena otišao se odmoriti, no sanjao je grozan san. Sanjao je da je on prosjak, a kada se probudio opet je bio dobar.
To ga je toliko uplašilo da je odlučio promijeniti svoje ponašanje i zauvijek biti dobar.
Takav je bio dobar do kraja života.

DE MALBONO AL BONO

Mia oĉjo Franko ĉiukristnaske al ni infnnoj rakontgs rakontojn pri Kristnasko. Ĉi tiun jaron la rakonto estis tre instrua.

Iam antaŭ longa tempo, antaŭ kelkaj jarcentoj, dum ankoraŭ ekzistis reĝoj kaj reĝinoj, estis iu reĝo, kiu estis tre orgojla, sed kiam pli kaj pli proksimiĝis la Kristnaska tago, li fariĝis pli kaj pli bona. Tiam li ĉion faris bone, eĉ bone rilatis al katoj al kiuj alie li estís alergia. Li helpis ankaŭ al la pluŝaj ludiloj.

Kiam venis Kristnasko li estis tiom bona, ke al malriĉuloj li donis trinki kaj manĝi. Laca pro donacado kaj boneco li baldaŭ endormiĝis. Kiam li vekiĝis denove li estis malbona. Pro tio ĉiuj homoj kiuj troviĝis en la kortego, devis foriri.

Post kelka tempo li iris rípozi, sed li sonĝis teruran sonĝon. Li sonĝis ke li estas almozulo, kaj
kiam li vekiĝis li denove fariĝis bona.
Tio ege timigis lin kaj li decidis ŝanĝi sian konduton kaj resti bona por ĉiam.
Tiel bona li restis ĝis la fino de sia vivo.

DAL MALE AL BENE

Mio zio Franco ad ogni Natale a noi bambini racconta delle storie sul Natale. Ogni anno il racconto è molto istruttivo.

Una volta, tanto tempo fa, molti secoli fa, quando ancora c’erano i re e le regine, c’era un re molto superbo, che nell’avvicinarsi del periodo natalizio diventava sempre più buono. Allora faceva tutto bene, persino per i gatti ai quali era allergico. Aiutò anche i giocattoli di peluche.

Quando arrivò finalmente Natale, era talmente buono che diede da mangiare e da bere ai poveri. Stanco per i regali fatti e la bontà dimostrata, si addormentò rapidamente. Quando si svegliò era di nuovo cattivo. E perciò tutta la gente che si trovava a corte dovette andarsene.

Dopo un po’ di tempo, andò a riposare ma ebbe un sogno terribile. Sognò di essere un accattone e così quando si svegliò divenne nuovamente buono. Tutto questo gli fece molta paura, per cui decise di cambiare condotta e restare buono per sempre.
E così resto buono per tutta la vita.

Maja Zečević, 10 godina, Zagreb

Martina Brezak, 10 godina, Zagreb

Marijana Rašić, 10 godina, Zagreb

MARKOVA LAŽ

Jednom davno, u malom selu živio je dječak Marko. U ponedjeljak prije nekoliko dana u školi je dobio tri jedinice i nije rekao roditeljima. Kad je došao kući trudio se suzdržati da mu roditelji ne saznaju. Za nekoliko dane će biti Božić.
Roditelje je pitao što će dobiti na dar. Roditelju mu odgovoriše da je to iznenađenje.
Došao je Badnjak. Marko je još skrivao tajnu. Kada je otišao spavati čuo se neki čudan zvuk:
NE, NE ZAŠTO SAM DOBIO TRI JEDINICE!!! ZAŠTO? ZAŠTO?

To je čula i majka. Jako se naljutila. Majka to nije rekla ocu zato što Marko ne bi dobio dar.
Majka je odlučila čuvati tajnu.
Sutradan je Marko dobio dar, no majka se još ljutila i rekla Marku da zna za to.
Marko jd shvatio da su u laži kratke noge.
No Marko i majka sve do dan danas čuvaju tajnu.
Ocjene su se ispravile, a Marko je čvrsto odlučio da će uvijek govoriti istinu.

LA MENSOGO DE MARKO

Iam antaŭ longe, en eta vilaĝo vivis la knabo Marko. Lundon, antaŭ kelkaj tagoj, en la lernejo li sola ricevis tri malbonajn notojn kaj ne diris tion al la gepatroj. Kiam li venis hejmen, li klopodis sin reteni, ke liaj gepatroj ne eksciu tion. Post kelkaj tagoj estos Kristnasko.
Li demandis la gepatrojn kion li ricevos donace. La gepatroj respondis al li ke tio estas surprizo.
Alvenis la Kristnaska Vespero. Marko ankoraŭ kaŝis la sekreton. Kiam li iris dormi, aŭdiĝis ia stranga sono.
NE, NE KIAL MI RICEVIS TRI MALBONAJN NOTOJN!!! KIAL? KIAL?

Tion aŭdis ankaŭ la patrino. Ŝi tre koleris. La patrino tion ne diris al la patro tial, ĉar Marko ne ricevus la donacon. La patrino decidis gardí le sekreton.
La sekvan tagon Marko ricevis la donacon, sed ĉar ŝi ankoraŭ koleris ŝi diris al Marko, ke ŝi scias pri tio. Marko komprenis ke mensogo ne longe kaŝeblas. Sed Marko kaj la patrino gardas la sekreton eĉ ĝis hodiaŭ.
La notoj pliboniĝis, kaj Marko firme decidis, ke li ĉiam diros la veron.

LA BUGIA DI MARCO

Una volta, tempo fa, in un piccolo villaggio viveva un ragazzo, Marco.
Lunedì, pochi giorni fa, a scuola solo lui ricevette tre brutte note e ai genitori non raccontò niente. Quando però venne a casa, tentò di trattenersi in modo che i genitori non lo vengano a sapere. Fra alcuni giorni sarà Natale.
Chiese ai genitori che regalo riceverà. I genitori risposero: una sorpresa.
Arrivò la sera di Natale. Marco nascondeva ancora il suo segreto. Quando andò a dormire, si sentì uno strano suono.
NO, NO, PERCHÉ HO RICEVUTO TRE NOTE BRUTTE!!!! Perché perché???

Anche la mamma sentì tutto. Si arrabbiò molto. La mamma non lo disse al papà perché altrimenti Marco non avrebbe ricevutoi il suo regalo. La mmma decise di tenere il segreto.
Il giorno dopo Marco ricevetto il regalo, ma poiché la mamma era ancora arrabbiata, disse a Marco che oramai sa tutto. Marco comprese che una bugia non può rimanere a lungo nascosta. Ma Marco e la mamma tengono ancora oggi quel segreto. Le note sono migliorate e Marco ha deciso fermamente che dirà sempre la verità.

Mihaela Čičić, 10 godina, Zagreb

Mirko Mesarek, 10 godina, Zagreb

Karla Soldo, 10 godina, Zagreb

RADOST BOŽIĆA

Nekoliko dana do Božića Marko je osluškivao što njegovi prijatelji žele za Božić. Neke želje su ble teško ostvarive. Neki su željeli lego kocke, neki autiće, nove tenisice i još koješta. Marko ih je želio darivati, ali te im želje nije mogao ispuniti. Šetajući parkom ugledao je neku djecu kako jedu čokoladu i uživaju u tom slatkišu. Tog trena je odlučio: kupit će svakom čokoladu od svog džeparca. Izradio je čestitke i lijepo umotao čokolade. Na svaku je stavio i ukrasnu vrpcu.
Radostan se probudio na Božić i s obitelji otišao u crkvu. Nakon mise je pred crkvom ugledao svoje prijatelje i zaputio se prema njima. Čestitao im je Božić i dao im poklone. Marko je znao da ih pokloni neće zadovoljiti. Djeca su se razveselila, ali Marku se činilo da samo glume radost kako ga ne bi povrijedili. Ispričao se da nije imao dovoljno novaca za bolje poklone. Djeca su ga posramno gledala jer su znali da živi vrlo skromno i da je njegov džeparac puno manji od njihovog. Baš taj dječak se potrudio i razveselio ih darom. Oni se toga nisu sjetili.
A dar je dar! Važno je da je od srca. Njegov je dar bio veći od skupog autića, novog bicikla... Njegov je dar bio čista ljubav.

KRISTNASKA ĜOJO

Kelkajn tagojn antaŭ Kristnasko Marko atentis kion liaj amikoj deziras ricevi donace. Kelkaj deziroj estis malfacile realigeblaj. Iuj deziris lego kubetojn, iuj automobiletojn, novajn tenis ŝuojn kaj ankoraŭ diversaĵojn. Marko deziris pridonaci ilin, sed tiujn dezirojn li ne povis plenumí al ili. Promenante tra la papko li vidis iujn infanojn manĝi ĉokoladon kaj ĝui tiun frandaĵon. Tiumomente li decidis: por ĉiu li aĉetos ĉokoladon per sia poŝmono. Li skribis bondezirojn kaj la ĉokoladojn bele envolvis. Sur ĉiun li metis ornaman banton. Ĝoja li vekiĝis la Kristnaskan matenon kaj kun la familio iris al la preĝejo. Post la diservo antaŭ la preĝejo li vidis siajn amikojn kaj iris al ili. Li bondeziris al ili gajan Kristnaskon kaj donis al ili la donacojn. Marko sciis ke la donacoj ne kontentigos ilin. La infanoj tamen ĝojis, sed al Marko ŝajnis ke ili nur aktoras la ĝojon por ne ofendi lin. Li pardonpetis ke li ne havis sufiĉe da mono por pli bonaj donacoj. La infanoj lin rigardis hontigitaj, ĉar ili sciis ke li vivas tre modeste kaj ke lia poŝmono estas multe malpli granda ol la ilia. Kaj ĝuste tiu knabo aparte klopodis kaj ilin ĝojigis per siaj donacoj. Ili ne memoris pri tio.
Sed donaco estas donaco! Estas grave ke ĝi venas el koro.
Lia donaco estis pli granda ol multekosta aŭteto, nova biciklo.
Lia donaco estis pura amo.

LA GIOIA DI NATALE

Alcuni giorni prina di Natale, Marco faceva attenzione a che cosa gli amici avrebbero voluto come regalo.
Alcuni desideri erano difficlmente realizzabili. Alcuni desiderano un Lego, altri delle automobiline, nuove scarpe da ginnastica ed altro. Marco avrebbe voluto far loro quei regali, ma quei desideri non poteva soddisfarli. Passeggiando nel parco, vide alcuni bambini mangiare della cioccolata e godersi quelle leccornie. In quel momento decise: a ciascuno comprerà della cioccolata con la sua paghetta. Scrisse gli auguri e impacchettò bene la cioccolata. Su ognuna ci mise un bell’ornamento. Allegro si svegliò la mattinadi Natale e andò in Chiesa con la famiglia. Dopo la messa, davanti alla chiesa, vide i suoi amici e li raggiunse. Augurò loro un allegro Natale e diede loro i regali. Marco sapeva che questi non li avrebbe soddisfatti. I ragazzi però furono contenti, anche se a Marco sembrò che essi lo guardarono con un po’ di vergogna percheé sapevano che egli viveva molto modestamente e che la sua paghetta era di molto inferiore alla loro. E proprio quel ragazzo si sforzò per accontentarli con i suoi regali. Non se lo ricordavano.
Ma un regalo è un regalo! E’ importante che venga dal cuore.
Il suo regalo era molto più grande di un’automobilina costosa, di una nuova bicicletta.
Il suo regalo era di puro amore.

Nika Kleščić, 10 godina, Zagreb